İsimsiz bir şiir Şiiri - Duygu Çalşimşek

sensizliğin sayhalarında kaybolduğum kara gecelerdeyim şimdi
yorgunuz yoksulluğunu düşlemekten kentin
ellerim ellerinde ve tütün tadı genzimize oturmuş
hiç tanışık olmayan bizi anımsayıp duruyorum
seni ait olduğun bir kentte düşlerken ismini sayıklıyorum
yasaklığımızın demir parmaklıkları gözlerimin önünde
gözlerin gülerken kayboluyor beyazlığında tenimin
gece kimlik sormasın her ikimize de
yitip gidelim ayazında memleketin ve yalnız ikimiz
boynuna sokulduğun siyah parkan omuzlarından düşerken
kente bir zaman sonra kar yağar ve üşürsün ısınmaz ellerin
isimsiz mola yerleriyim senin hafızanın zindanlarında
seninle senin bile hiç bilmediğin bir yerdeyim
yüzyıllık yalnızlığım omuzlarının heybetinde kaybolsun
ve sonra gözlerindeki o nurla geçelim aynı kaldırım taşlarından
yapayalnız ve usul usul