İsimsiz Bir Şiir Şiiri - Şair Otuzbir

sigaram bitmek üzere
yeni bir tane yakıcam o bitince
ve o da bitince bir yenisi
aynı hayatındaki insanlar gibi
biri gider,gelir başka biri
ömür böyle geçip gider belki
ve bu bir düzen alır zamanla
gidenler gelenler ve sen
burdaki başrol sensindir onlar figuran
hayatında senden başka başrol yoktur
gelen gideni aratır derler
bende bu koca bir yalan
ben hiç inanmam inanmadım buna
bence bu insanların uydurması
cunku hep insan gecmisi özler
gecmısı kotu olsada insanın
hep 'ah eskiden' diye geçirir içinden
bu insanın adeti olmus
belkide bu adetler insanı bu hale sokmus.
giden bir nedenle gitmiştir
zten kalmasını istesseydın o gitmezdi
sonradan onu özlemek nedendir ki
neden yani sacma bir olay değil mi
gideni durduramamıssın ve o gitmiş
sonrada arkasından ağlar sızlarsın
ee kalmasını isteseydin de gitmeseydi
durdurabilseydinde seni terketmeseydi.
neyse her insan hayatında beyaz bir sayfa
acıp kendıne son bır sans verir
bu sons sanslar hep devam eder
cok hata yapar insan ve
her hatanın sonunda beyaz bır sayfa acar
acmazsa ölmüştür yasarken ölmektir bu
ölüm illaki nabzın durması değildir ki
ben ne insanlar bilirim ölü
selam vermek ıcın bıle ellerini kaldıramayan
bir guzel sohbeti olmayan
hayatı belli başlı seylerle gecen
mesela bende ölmüştüm bir defa
sen kac kere öldün hayatında?
ben sayısını unuttum biliyor musun
kac kere öldüğümü bilmiyorum
ama bi çok kez diyebilirim
bi çok kez ölebilir insan.
taburemde oturupta birşeyler karalarken
düşüncemde hiç birşey yok
ne geçmiş ne gelecek
suan ne hissediyorsam o dur yazdıgım
suan neyse durumum o dur kagıttakıler
bırını cok ıstersın o istemez seni
sonra lanet edersin tum hayatına
neyim eksik dersin ona
o sana derki güvenemiyorum
ne aptalca demi hayatında ki bu olay
onun geçmişi yüzünden sana da güvenmemesi
seni de hiçe sayması,harcaması.
sevmem ben insanları,hiç hemde
cunku cok gereksız ınsan var
hayatı bellı bır kuralla gecen
bır suru gereksız ınsan sürüsü
keşke kuş olsaydım derim bazen
cnku böyle bır derdim olmazdı
yazamadan duramama gibi
yemn ediyorum yazmamaya ama
hiç bir yemınımı tutmadım bugune kadar
yazdıklrıma ucuz edebıyat dıyen kahpeler
dost bildiğin bir sürü yavsak oldu
ama inanki edebiyat yapmak ııcn yazmadım
içimi bosaltmak ıcın yazdım ben hep
edebıyat yapmaya kassaydım eger
inanki suan yazmak yerıne
kıcımda sınekler ucarken
yaragımda uyuyordum
gecenin dördünde delimiyim ben
ayakta olıyım edebıyat ıcın?
bir kadın ıcın bıle ayakta olmak delılık
nerdeyse sabah olcak
sabah olsada yenı bır gune baslasak artık
yenı bırseyler herzaman iyidir...