İsimsiz Bir Mezar Taşı

Dudaklarımda sessiz vedalar biriktirdim.
Demir parmaklıklarla örülmüş taş duvarlarda.
Bilmem kaç geceyi yaktım.kac ayrılıktan içtim
Sabahı bile olmayan zifiri aydınlıkta.

Dönüşü olmayan bir yolcuyum.
Akın karaya karıştığı yitik zamanlarda.
Ağır kanamalı artık duygular.
Merhemi yoktur dikiş tutmaz sancılar.,

Çay karası gözlerin geceyi aydınlatırken bir mum alevinde.
Kimsesiz yolculuklar yapardım.
Tabelası bile olmayan kalbindeki yasak kent'e.
Şiirler yazardım sana mürekkepten yoksun bir kalemle.

Aşk dönümü vuslatlara sarardım hüznümü.
Dilsiz cığlar yükselirdi kimsesizliğimin kıyılarından.
Sabır ciçekleri ekerdim ucurum kenarlarına
Sahipsiz düşler kurardım.
Umudun bile olmadığı adaletsiz şehirlerde.

Artık suskun düşler kuruyorum mahkum yüreğimde.
Örselenmiş duygularım şimdi bir ayrılık seferinde.
Hani güneş acardı ben gülerken gamzelerimde,
Hani gökkuşağıydı ya her şeyin rengi.
Sormuyorum artık sormuyorum hiç bir şeyi.
Anladım ki siyahmış gökyüzünün bile rengi.

Yakamoz şiirler büyüttüm incitilmiş yüreğimin kuytusunda
Dünden kalma vuslatlar biriktirdim bir kapı arkasında
Şimdi hayalkırıkları dolduruyorum avuçlarıma
isimsiz bir mezar taşıyım artık yok olan bir ömrün kıyısında..