İsimsiz Şiiri - Damar Adam Serdar İnce

Yağmurlu bir güne açtım
yorgun gözlerimi..
Gök yüzü delinmiş..
Sanki güneş küsmüşte,
gizlenmiş gibiydi bulutların ardına..
İki yüzlü bir cam görüyorum
aynanın hemen yanı başında..
Bir yüzü buğulu,
bir yüzü ıslak, iki yüzlü bir cam..
Geceden kalma
bir durgunluk var içimde..
Çayı koymadım..
Kahvaltı istemiyor canım..
Oysa ben: her gecenin sonunda
bir sigara yakardım..
Ama nedense bu sabah,
onu bile yapmadım..

Duygularım mı değişiyor,
yoksa duygusuz mu
kalıyorum bilmiyorum ama:
yüreğime batıyor yazdıklarım..
Ya kalem kırgın,
yada ben yorgunum...
Sözlerim yarım kalıyor..
Kelimeler'se anlamsız..
Ve dahası: şiirlerim bile,
yabancı bu günlerde..
Kendi yüreğimden dökülenleri:
ben bile anlamıyorum bazen..
Beynimde cevabını bilmediğim
iki güzel soru..
Aşkın târifi olurmu?..
Varmıdır sevdaların bir adı?..
Dün gece:
sıcacık bir duygu aktı yüreğime..
Uyudum, uyandım,
ve hâla düşünüyorum..
Bilmecemi desem,
yoksa bulmaca mı..
Bilemiyorum..
Bulamıyorum..
Ve çözemiyorum..
Adını koyamıyorum
sol yanımdaki duyguların

Çocukken: renklerden
en çok beyazı severdim..
Şimdi sordukları zaman
siyah diyorum..
Küçükken karanlıktan korkardım,
şimdi en çok: geceyi seviyorum..
Çünkü siyah: hiç değişmedi
benim gözlerimde..
İlk günler biraz zor olsada,
zamanla alıştım karanlığa..
Bazen ışıkları söndürüp:
karanlığa teslim oluyorum..
Bırakıyorum kendimi
gecenin kollarına..
Karanlığın ve sessizliğin eşliğinde,
ruhumu dinliyorum..
Bulamıyorum..
İsimsiz kalıyor duygularım..
Saatlerce düşünmeme rağmen!
bir isim bulamıyorum,
içimdeki boşluğa...