İsimsiz Şiiri - Ethem Turan

Duygularıma isim koymam istense!
Önce senin ismini verirdim.
Sen en yakındın atan kalbime.
Sonra sayardım isimleri bir bir.
Gül koyardım ilk önce
Çünkü ben gülü çok severim.
Özlemlerimi saklamışımdır yıllarca yapraklarının arasında
Her bir katmanda bir başka
Sonra gelicik koyardım adını.
Çünkü bir zamanlar papatya tarlasında yapraklarının düşeceğini bile bile
Bir gelincik sevmiştim.
Sonra kardelen olsun derdım..
Zorluklarla gecen yıllarımda kardelenım yanımda olsun istemiştim.
Hiç olmadı adını zikrederdim.
Sonra bir başka olsun deseler bu kez karanfil olsun derdım.
Bir zamanlar kırmızı karanfiller verirdim yarime.
O karanfilleri sever bense onu severdim.
İsim koysam bu iki satır söze deniz olsun derdim.
Taşıyamadıklarımı gider yıkık iskelesinden ona verirdim.
Hiç almam demezdi.
Bütün kederlerimi alır
Yine hiç değişmeyen ahenkli melodisiyle beni yolcu ederdi.
Şimdi bir başka yerde bir başka alemde değil bu isimlerin hiç biri
Biri dinliyor anlıyor ve seviyor beni.
Hadi şimdi sen koy bu şiirin ismini