İsimsiz Şiiri - Devrim Yılmaz

Günahsız çocukların gözyaşı büyümeye kalkışırsa bunca günah içinde ilahi bir doğum mu olur ağlamaların firari? İlan ediyorum küflü sabahların işbirlikçi kederi nezaretinde gözyaşımız kayıp; oysa OHAL’de yok! ! Kuşatma sonrası cehennem çığlıklı ince bir ses küresel yara mıdır kanayamıyorum!
Bir tek kutup yıldızı güne vurunca anımsanır dağlı sevda...vakitlerden kıyamet sevdalıyım sevdalı…dert yandığıma bakma bakışın bir çağrıdır gelirim, gelirim ama yolum yok! -gözyaşı yerine bir imge bulunamadığı için ‘bilinmeyen bir dil’de susar- sevda içinde tecrit ağlamaya kalkışma biliyorum gözyaşı kayıp!
Bu bir soygundur ellerinizi kırın yüreğinize asın! Hiçbir şey yok mu, boşluğa bile borçlu muydunuz? Demek kör olası sömürgeciler yüreğinize el attılar çaldılar öyle mi?
Birgün ölüler dirilecek çıplak ihtilaller doğuracak dediniz..Sanki bu anı yaşamıştım ömrüm kısalacak olsun. bir kent ne kadar masum olabilirse sen de o kadar…o kadar işte yeryüzü insanı medeniyet artığı, asit yağmuru…