İsimsiz Şiiri - Fazlı Akkuş

İnciniyor hayalden ellerim
Kendimi
Hiç gidilmemiş yerlerde buluyorum her sabah
Ben bir yalanım
Yaralı bir duygu düşüyor
Yaşlı gözlerinden kızın, yere
Yer parçalanıyor
Anlam yitiyor
Güneşli, uzak kıyılara çeken tabloda
Ufuksuz bir çocuğa dönüyor hayat.

Sonra
Anne elli bir yalnızlık okşuyor zamanı
İçi kabarıyor denizin
Bütün akşamlar gömülüyor karanlığa
Ve bütün akşamlar
Gün yüzüne hasret
Ölüyor kollarımda her şafak...

Beş parasız beynimle
Bir tane bile alamadan çıkıyorum
Anlam pazarından

Elimde
Hayalden ellerim...

29 Aralık 2009
İzmit 20:49