Yetim bir çocukmudur aşk,
Yüreğinde kocaman bişeyle yalnızlığa yelken açmakmıdır,
Öksüzmüdür seninle birlikte adını koyduğun herşey
Çinili tabak içindeki resmin,yüreğimdekiyle aynımıdır
Kırık bir sandalın kırılan yanıyım şimdi
Biliyorum
Kurtulsamda bu okyanusun dalgalarından
Kıyıya varıldığında atılan parçanın ben olduğunu biliyorum
Korkmuyorumda terkedilmişliğin çürük kokusunun üzerime sinmesinden
Ölümün ılık nefesi dolsun isterse ciğerlerime
Islak tahta üzerindeki paslı bir çivi gibi sensizlik saplı dursun yüreğimde
Ben gözlerinden süzülen yaşlara ağlıyorum
Ben,ben değilim ki
Senin zihnindeki suretimi yargılıyorum
Kayıt Tarihi : 7.4.2009 16:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
her şiirin hikayesi vardıırya bunun yok,kendine anlam bulamadığın zamanlarda yazdıklarına hiç anlam bulamıyorsun
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!