En kuytularına bu şehrin kar yağar ince ince
bir yürek sevdiğini bekler
karların üzerine hasretin kanı damlar.
Gidenin izi yok, gelenin müjdesi yok
karanlığa uzanan ellere hasretin kanı damlar.
Sor, kuytuda saklanan sonbahar yaprağına
hasreti kim daha iyi bilir?
Ağaçların dallarını düşleyen yapraklar mı,
ömrünü sevdasına adayan yürekler mi?
Cevapsız sorulara, hasretin kanı damlar.
Üstüne yorgan yapıp geceyi sevdalı
hasretide, üşüyen ruhua kefen
ölümcül uykulara dalar.
Şehrin kuytusunda bir hayat böyle biter.
İsimsiz mezarlara, hasretin kanı damlar.
Kayıt Tarihi : 2.9.2012 01:02:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Alev Yavuz](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/09/02/isimsiz-164.jpg)
begeniyle okudum
hasreti kim daha iyi bilir?
Ağaçların dallarını düşleyen yapraklar mı,
ömrünü sevdasına adayan yürekler mi?
Cevapsız sorulara, hasretin kanı damlar.
Dehşetle kutluyorum sayın şair,sonsuz saygılarımla...
TÜM YORUMLAR (4)