İsimsiz Şiiri - Beşinci Mevsim

yine tutuldum bir hazan rüzgarına
kaybettim kendimi sonu gelmeyen yollarında

yitirdim aklımı sevda karası gözlerinde

bir çocuk gibiyim artık sevda oyunlarında
kanmışım bir kere o sıcaklığına
filizlenmişim zemperinin ortasında

uzanamıyorum bir türlü
yaşamdan kopan,
yaşamdan koparılan
o renksiz o kimliksiz yaprağa

savrulup duruyorum peşinde
belki bir gün dokunurum diye

peşinde sürüklendiğim her an
kendimi bulduğum andır

sana dokunmaya nefes kadar
yaklaştığım an
kendimi kaybetiğim andır...