Adımı,
hiç duymadı kulaklarım,
senin dudaklarından,
oysa,ismimdi,
beni farklı kılan...
diğer kadınlardan,
anlamıştım,
yoktu yerim,
bir zerre kadar,
senin boş hayatında!
oysa vardım,
yaşıyordum,
ışıktım,
babamın ocağında...
şimdi;
ne zaman bir kadın hıçkırığı duysam,
haykıramadığım çığlıklarım,
sağır eder kulaklarımı,
ve göğüs kafesim,
yırtılır sessizliğimden!
bazen şüpheye kapılırım,
Tanrım,
ben, yok muyum,
yoksam
var mıyım...
kimin bu hayat,
yaşadığım...
ya da yaşıyor muyum ben!
1983/Kale-Beyağaç/Denizli
Fatma MüjganKayıt Tarihi : 5.11.2007 23:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
'Bizim Kadınlarımız' İsimli öykü kitabımdan 'Nazlı'nın öyküsü...
sevmek veya sevilmek arasında...
duyguların yaşanması veya yaşatılması arasında..
olmak veya olmamak arasında...
kıymeti bilmek veya bilmemek arasında...
bunu nefis bir anlatımla resmetmişsiniz...
selam ve saygılarımla kutluyorum...
bir yaşanmışlık hayatına da dokununca, yazara hislerini yazmak düşer...
kutlarım dostum hissettiğin duygularını paylaşırcasına...
saygılarımla
Aydan Küllüce
TÜM YORUMLAR (4)