Gel otur.
sakın.!
sakınma
ben gülüm.
Yanağına batır dikenlerimi
lekesi kalsın yüreğimin kırmızı aşklı.
Gel konuş.
yanlız.!
yakınma
biz çiçeğiz.
Aynı bahçenin insanlarıyız
bil bunu çiçeğim.
İnsanlar
severler
toprağın üstünde
söverler
toprağın altında.
Çiçekler
hep kalırlar
toprağın üstünde.
11/10/89/t.reis
Ahmet KöseKayıt Tarihi : 18.11.2003 01:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!