Ey hayatıma yedi renk verenim
Çiçek yaprağı kedar, nazenin yüreğime, Su gibi ihtiyacımsın....
Ey her daim döngüsünde aldığım nefesim...
Ömrümün topraklarına ektiğim hayellerimin, tohumlarında ki gayelerimsim...
Gerçekleşen hayelerimde ışıltısın.
Her sendemelerimdeki tutunduğum;
Sırtımı verdiğim güvenimsin...
Sana bu Kadar kelepçeliyken, nefes aldığım zambak, zambak özgürlüğümsün....
Ey kalabalıkların içimde ki kalp atışım...
Kendime yetmediğim zamanlar da bile;
Yüreği büyüğüm, bende ki sensin.
Kayıt Tarihi : 12.4.2014 17:14:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Tahir Azman](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/04/12/isiltisin.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!