Işıktan halılar Şiiri - Mehmet Halil

Ufukta görünen dağların
Tarihe kaydını yapacaktım
Tırmanırken yoluma çıkan anıların
Ömrünü uzatacaktım…

Yerleştim cömert bir noktaya
Davetli gibi zengin bir sofraya
Çiçeksiz ve müziksiz nasılsa sofra
Öyleydi önümde tuval ile fırça…

Güneş patron gibi başımda
Sıkıştırıyor beni ‘’Hadi yapsana! ’’
Dostluk kurdum ağaçlarla
Uzandım altlarına…

Konuştum ardından homurdanarak
Bekledim güneşin göçmesini…
O yapmalı ki önce hoca olarak
Ben de yapabileyim taklidini…

Anladı güneş beni
Okşadı palet ile tuvali
Bir renk verdi ki ufka
İnanılmaz bir rüya
Uçuyorum ışıktan halılarda…