Bir mum misali eriyip gidiyor zaman,
Bir sonbahar hüznü çöküyor dizelerime.
Ve ışıklar sönünce kendinden kaçamıyor insan...
*
Sen hangi istasyonundasın yalnızlığın?
Mustafa TınaztepeKayıt Tarihi : 21.11.2016 22:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!