Işıklar Sönmesin Şiiri - Zilan Barış

'Savaşta yitirdiğimiz binlerce güzel insanımızın anısına.'

ışıklar
ışıklar
ışıklar sönüyor
bir değil
bin değil
..............

ışıklar
ışıklar sönüyor
ürperiyor içim
üşüyor
çok üşüyorum
ıslanıyor gözlerim
kar yağıyor yüreğime
soğuktan değil
acıdandır titreyişim

ışıklar
ışıklar sönüyor
ne olur
birileri “dur” desin
yanık kalsın ışıklar
bakma yenilmez
korku bilmez savaşçı olduğuma
kahraman diye nam saldığıma
efsaneleştiğime
bakma sert bakan gözlerime
çatık kaşlarıma
asık suratıma
kaskatı duruşuma
insanım ben de insandan olmuş
korkarım karanlıktan
her ışıklar söndüğünde
ürperir içim
karanlığın gücü değil
aydınlığın kifayetsizliği
kırar dizlerimdeki dermanı
karanlığı küçümsemem
korkulu lanetim bilirim
karanlık celladımdır benim

ışıklar
ışıklar sönüyor
ne olur sönmesin ışıklar
birileri “dur” desin
dayanmaz yüreğim
çat diye çatlar orta yerinden
sönen sönecek ışıklar için
ne olur sönmesin
yanık kalsın ışıklar

2005 Irak