Işıklar İçinde Uyu Şehir

Işıklar içinde uyu şehir
Dev pençe kulelerin korurken betonunu,
İçini ezmekteler insanın.
Ya da o pençelere katılmakta iki ayaklılar
Bin çeşit devinimle aşındırsalar da zeminini
İçi beton kadar hareketsiz her birinin.
Çok azımız anlamakta
Ve yaşayamamakta insanlığını;
Ne zaman bir Yörük gibi yeşile konsam,
Çok geçmeden gelir altın dişli göbekliler
Ve ''beğenmiyorsan git'' diyen ilericilerin
İşitilir sesleri arkamızdan.
İnsanın betonu kınadığı yerden
Betonun insanı kınadığı yere geldik;
Biz bir gün karanlığa uyanınca,
Sen ışıklar içinde uyu şehir.