Işık Yoktu Bir Yerde Şiiri - Halil Türkoğlu

Baktım duvardaki yırtığa
Buldum, masamı tozuyla
Söner mi üflesem eriyen mum, ışığına
Yaklaştım ve
Çok alışmıştım içimin karanlığına
Bilekten seslendim duymadı nem
Ovaladım şefkatle aynamı
Görünmedim.
Çok kez izliyorum gölgenin karasında
Arıyorum uygun mezar kafamın dibinde
Bakıştık kucağımda bir hayalle
Tuttu parmağımdan, durdu bütün kaçışmalar
Gömdüm yinede, acı çekmesin diye
Bir dua daha düşük yaptı, elimde bu gece

Naylon şişelere kalmıştı içini akıttıklarım
Çamura doydu, büyük boşluğumun içinde
Zihnimin en giz yerinde, en pis bendim
Koştum anneme
Kapıyı vurdum saatlerce
Oyuldu neşem, çekiç gibi uzayan zilde
Aradım taşa basmış gibi dengemi
Nabzım çaldı kalbimi
Uçurumdan atacaktım yine kendimi
Tüttüğüm buydu bir ağız dolusu
Üfürdüm bende küllerimi
Çıkıyordu kan bir yerde heveslerimden
Hece hece akıyordu
Bir yerde yanıyordu kelime
Işık yoktu bir yerde .