elinde sözcük demetiyle beklerdin
ışık yıkımıydılar, başka her suç karanlıktı
karanlıktaydı kendilerinden başka her yasa
yasa, yastan gelirdi
yas bir daha tekrar etmesin
bu suçun resmi tarihi
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
sağlam şiir.
göreceğim
ak kimin kara kimin yüzü
itiraflar başladığında
kaçış yok bilirler onlar benden ala
tuzak kuranın tuzağı başına yıkıldığında
Her karanlık aydınlandığında, saygılarımla
'bir ses bir göze kaçtığında
Afrika menekşesi'
oturup bir roman yazsam bu dizeler üstüne..bütün zenciler beyaza dönerdi...yok istemem,zenciler böyle daha güzel görünüyor çünkü gözüme..:) ben en iyisi sevgilimi çevireyim zenciye..:)sahrada açan kaktüs olsun..:)
söylendim biraz,özür dilerim...şiir gibi şiirler okuduğumda hep böyle olurum...huyum kurusun...
kutluyorum sevgi ile...
Divan edebiyatını anlama ve tanımlamada irfan sözcüğü çok önemlidir..Ömer seyfettin bir öyküsünde irfan ile ilim arasındaki ince nüansı anlatmıştı..irfan böbürlenen bilgi değildir..bilgi bilgelikten farklı olarak daima böbürlenir diyebiliriz belki de..
önce kendisinde sindirilmiş ve bu sindirimin , hazmedişin bizzat o bilgiye sahip olanın üzerinde etkileri görülmüşse bu bilgiye bu fermente olmuş mayalanmış bilgiye irfan diyebiliriz diye düşünüyorum..
irfan sembolizmi...
şiire başlar başlamaz bir çerçeveleme yapmak ister insan zihni..kuşatıcı görüşe zorlar okuyan kendisini şiir okurken..
Ben de şiiri ilk okuduğumda ihtiyar dışı olarak bu sözcükleri mırıldandım..irfan sembolizmi bir şiir..
hak ve hukuk şiirin baskın tem i..Kuru bir dille değil irfani semboller ''resimler'' vasıtasıyla yaşamın içinden bir hissettirme başarılmış şiirde..
zıtların kesiştiği, kapıştığı örtüştüğü yerden geçmek...zıtlar ile varolmuş yaşam..iyi, kötü, güzel çirkin yanlış doğru..
asla buluşamayacak uçlar..şair bu zirveler arasından bir keçiyolu , bir patika arayan insan..
karanlığın şeklini değiştiren
küçük el şamdanıydı ağzın
bu tasvire, betimlemeye bayıldım şiirde...
teşekkürler
not:şiire daha evvel mim koymuştum..ama ne yaparsak yapalım bazı şiirlere ya mim koyabiliyorsunuz ya da nîm..nîm;yarım buçuk..
yani ne söyleseniz buçuk kalıyor...yarım kalıyor..şiirin ukdesi içinizde kalıyor..nısf ı kutr gibi dönüyorsunuz şiirin dairesinin içinde
daha derin suların rengine boğulmak isterken tıkıldı içeri şarkılar.. gözlerinde bahardan kalma öyküler, ıslak yüzünde deniz kokusu.. düş bir adım ötedeydi arada bir duvar ve ışık hep dikti onu bir şiirde yıktılar.........kutlarım Nilgün Hanım..saygılar size..
Mim...
Bu şiir ile ilgili 6 tane yorum bulunmakta