Işık mı ? Şiiri - Yasin Kırkan

Kalbimin etrafını sarmalamış ıssız bulutlar
Ahenk yoktu artık umudun gözyaşında
Köşeye sinmiş bir kalp , ürküyordu sürekli yeni doğmuş bir ceylan misali
Gönül derinliklerine inerek karanlığa açılan o meşakkatli yolda yardım eli bekleyen bir vücut ve ruh var

Elbette karşılıksız kalmadı bu çırpınış
Tıpkı filmlerde geçen en olası olaylar gibi
Güzelliği ile daldı karanlık dünyamın derinliklerine
Gözlerindeki bakış dağıtmıştı bütün sis perdesini
Sesinin ahengi , tonu rüya yolunda elinden tutup gezdiriyordu duyguları

Sevgini ayak izler , sarmıştı heryanı
Heyecan ve umut dolu heceler dökülürken gül rengi dudaklarından
Artık o zifiri karanlıktan eser kalmamıştı ...