Sonbahar kara saçlarını ördüğünde yoldaydım.
Dalgınlığımı bir ben bağışlamadım.
Ovaların ateşi söndü, dağlar karabasan düşlerin hükmünde.
Kozalar yanıtsız bıraktı anayurdundan kovulmuş soruları.
Öfkemi acı yele savurdum, hüznümü bir ben bağışlamadım.
Işık ömrümü ikiye böldüğünde ben yoldaydım.
Nice bağbozumundan geçtik.
Anladık şarabın bir heves olmadığını.
Gönül matematik bilmezmiş.
Şiir basarmış sultan yarasına her kanadığında.
Çağlayanımda kendime düştüm. Gül oldum aşk içtim.
Işık süveydaya döndüğünde ben yoldaydım.
Şerif ErginbayKayıt Tarihi : 23.7.2005 10:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ışık içinde
Seyfeddin Karahocagil
Dalgınlığımı bir ben bağışlamadım.
Ovaların ateşi söndü, dağlar karabasan düşlerin hükmünde.
Kozalar yanıtsız bıraktı anayurdundan kovulmuş soruları.
Öfkemi acı yele savurdum, hüznümü bir ben bağışlamadım.
Buraya kopyaladığım kıtayı okuyup okuyup durdum...
Anlatım muamma imgelerden uzak, anlaşılabilir, yalın olunca okuduğumu anlıyorum... Şiirde kayboluyorum...
Şiirdi...
Kutluyorum.
Saygımla
Fikret Şahin
Şiirde olmayan müzik ve ahengi, güzel ve
şöhretli bir müzik parçası dinleterek telafi etmiş
oldunuz.Teşekkür hakkınız. Saygılarımla.
TÜM YORUMLAR (25)