Işık Demeti Şiiri - Can Özdil

Nedir bu üzerime atılan balık ağı?
Usul usul dünyama yaklaşan bu dert çağı.
Ben ki anlattığımı sanıyordum belleğimden,
Unutmakla kurtulurum sanıyordum geçmişimden.

Lümpenlik çağında ağlayan bir çocuk gibi,
Aydınlığa koşarken karanlıkta gördük dibi.
Şimdi yalnızım, kederlerime ne çare?
Işıklı sokaklarda dolaşıyorum avare.

O eski arkadaşlar yok artık yanıbaşımda.
Şimdikiler ise duruyor bir kar tanesi gibi başımda.
Gerçek sevdam, gerçek dostlarım neredesiniz?
Biliyorum, sizi bulamayacağım bir yerdesiniz.

İyi ki yaşamışım o mutlu zamanları,
Dizelere hapsetmişim umutlu zamanları,
Geçmiş içinden yaprakların o tatlı huzme,
Duygularım, bu hayal ırmağının içinde beni üzme.