Ben belki senin gibi değilim
Belki ben dönebilirim her an
Geldiğim yeri hiç görmedin, konuşma
Aynalardan gelen ses ve bir tek tuttuğun nefes var
Kör adamın gördüğü bütün kalpler kördüğüm
Gümüşten caddelerde hep kuklalar gördüğün
Sahiplerdi kalanlar
Kiracılar terketti
Büyük karton binalar
Bomboş birer sepetti
Ben ufakken derlerdi
‘Altı çıktı kaç kaldı? ’
Altı değil boku çıktı
Yüzlerdeki nefretti
Kalan herşey senin oldu ‘yaşasın! ’ diye bağır artık
Bu şehirde bir tek sensin, diğerleri birer artık
O çok korktuğun polisler evet senin peşinde
Kaçacak yer kalmadı, ışık çok çok derinde
Kayıt Tarihi : 19.8.2005 18:41:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hakan E](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/08/19/isik-cok-derinde.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)