gözlerim,görmekten öylesine kanıksar ki duvarları,
bir şey görmez olmuş artık kör.
binlerce duvar yükselir içimde sanki,
gökyüzü yok başımda,yalnız binlerce duvar.
sert atışı yorgun zayıf kalbimin
en büyük düşler bahçesinde hep yeşeren,
rus ruleti sanki içinde bir yaşamın
ki usta bir yangın başlamış orda inceden.
yalnız tutuşur haresi bazen
usulca-derken bir ışık sızar da,
geçerek hava boşluğu altından kapının,
kalır derinlikte çöker de.
Kayıt Tarihi : 26.9.2005 14:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
bir şey görmez olumuş artık kör
binlerce duvar yükselir sanki içimde
gökyüzü yok başımda,yalnızca binlerce duvar.
bazen hayat kör bakarız,bakmayı bilemeyiz...
TÜM YORUMLAR (1)