Hayat, bazen beklenmedik fırtınalarla karşımıza çıkar. O fırtınalar, bizi savurur, yönümüzü kaybettirir ve hatta bazen tüm ışığımızı söndürdüğünü düşündürür. Ama unutma, en karanlık gecelerde bile yıldızlar parlar. O yıldızlar bazen küçücük umut ışıklarıdır, bazen ise kocaman hedeflerdir. Ve her zaman hatırla: Sen, o karanlığa meydan okuyacak ışığın ta kendisisin.
Belki şu anda yorulmuş hissediyorsun. Belki kalbin ağır, zihnin karmaşık ve yollar çıkmaz gibi görünüyor. Ama dur bir an! Derin bir nefes al ve kendine şunu hatırlat: Hayatta ne yaşarsan yaşa, her fırtına bir gün diner. Her karanlık gece, sonunda bir sabaha uyanır. Ve sen, o sabaha adım atmak için gereken güce sahipsin.
Kendine inanmaktan vazgeçme. Çünkü ışığını kaybetmek, sadece bir yanılsamadır. Senin içinde bir kıvılcım var ve o kıvılcım, dünyayı aydınlatacak kadar güçlü bir ateşe dönüşebilir. Sana inanmayanlar olabilir, yolunda engeller çıkabilir. Ama unutma, bu yol senin yolun. Bazen düşeceksin, bazen ağlayacaksın, bazen de pes etmeyi düşüneceksin. Ama tam o anlarda, neden başladığını hatırla.
İçindeki çocukluğa dön bir an. Hayallerine. Kocaman bir dünyayı fethedeceğine inandığın günlere. O cesur çocuk hâlâ içinde bir yerlerde. Onu dinle! Çünkü o çocuk sana diyor ki: "Sen güçlü birisin, sen başarabilirsin!"
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta