Işığı Açınca Gidiyorsun Şiiri - Zehra Yaden

Karanlık mı sana benzeyen?
Sen mi karanlığa bürünen?
Bir geceyi en güzel hayaller süsler..
Odama çok güzel yakışıyorsun.
Nedense, ışığı açınca gidiyorsun.
Işık hızı dedikleri bu olsa gerek;
An kadar yakın, asırlar kadar uzak..
Ne olurdu ki biraz daha bakışsak?
Bir sarılmanın sıcaklığında,
kokunun da hayali olurmuş.
Ki benim hayallerim,
dünden razıymış seni kurmaya..
Seni yaşamaktan âciz kalmaz düşler..
İnsan sevmekten de yorgun düşer.
Çekildiğim o karanlık köşeler, niçindir sanıyorsun?
Allah'tan diyorum, Allah'tan karanlığımın içinde sen varsın.
Işığı açınca gidiyorsun ama çekildiğim köşelerde beni, dinlendirmek için bekliyorsun sanki.
Sen sen değilsin belki ama, bak buradasın.
An kadar yakın, asır kadar uzak.
Yoksa yanımda olmasaydın, ben nasıl bu karanlığın içinde durabilirdim?..
Ben anca sana olan özlemimi,
hayalinle durdurabilirdim..

[10 Mayıs 2025]