İşgal Günlerinde Şiiri - Arif Akpınar

Bir hüzün vaktinde bugün
Yer ölüm kusup gök ölüm yağarken
Üstün acılarla dolu yüreklerle
Yalınayak yollarda çocuklar
Ve yeri yurdu terkedişler
Ve ağlayışlar, inleyişler
Ben de Irak çöllerindeyim bugün
Gökyüzünden düşen her bomba
Yüreğimde derin çukurlar açar
Ve Irak’ta çocuklar bugün
Gökten yağan bombalardan
Mayınların üstüne basarak kaçarlar

Bütün ayrılışlar terk edişler
Derin hüzünlerle yaralar insanı
Irak’tan Irak’a göç edişler
Ölüme götürür her canı

Irak’ta bugün
Yollarda mülteci yalın ayaklar
Gökyüzünde yağan yıldızlar
Yarın gün doğumuyla beraber
Babasız çocuklar ağlayacaklar
Irak’ta çocuklar
Yıldızlarla bir daha dostluk kurmayacaklar

Gönülden gönüle bugün
Telsiz telefonlar çekilmeli
Ve medeniyetin çelikten zırhı
Duanın gücüyle erimeli
Ve Irak’taki çocuklar
Bizim çocuklarımız gibi gülmeli

Ve bu gece yine
Bir yıldız son bakışla
Çöl ufuklarına gözlerini kaparken
Bir çocuk kayan yıldızların altında kaldı
Son kez yıldızlara bakarken

Bir hüzün vaktinde bugün
Yer ölüm kusup gök ölüm yağarken
Üstün acılarla dolu yüreklerle
Yalınayak yollarda çocuklar
Yeri yurdu terk edişler
Ve inleyişler, ağlayışlar

İşgal Günlerinde