Kendimi kandırmaktan başka bir şey yapmıyorum
Ben bu suratımdaki sahte gülüşü neye borçluyum acaba?
Güldürürken ağlamak kötü duygu olsa gerek?
Her gülüşümde içimdeki bu sızı neyin işareti?
Sevdiklerimin benden kaçışı; içimi gördükleri için mi?
İçimdeki bu büyük sevgiyi kaldıramam korkusu mu?
Karşıma çıkanlar neden hep aynı şeyi savunurlar?
Erkekler geç olgunlaşır; ufaklarla işim olmaz derler?
Niye her şeyi kağıt yırtar gibi ortadan ayırıp giderler?
Neden gidenler arkalarına bakmayı AR sayarlar?
Aşk’a yenik düşmüş insanların; gülmek için ne yapması gerek?
Sevip sevilmek için bütün şartların aynımı olması gerek?
Aşk’ın bittiğini savunanlar; hiç aşk’ın ne olduğunu araştırmışlar mı?
Yanındayken bile sevgilisini özleyenler aşk’ın bitmediğinin göstergesi değil mi?
Duygular neden sokağa dökülmüş çöp gibi etrafa savruluyor?
İnsanlar duygusuz hiç bir şeyin olmadığını bilmiyorlar mı?
Boş sokaklardan; aşk şarkıları mırıldanan insanların sesleri size gelmiyor mu?
Yoksa siz aşk’la tanışmaktan korkan kişilerden misiniz?
Bu kadar korkarken tanımadığınız bir şeyin nasıl olduğunu bilmeden neyinden korkuyorsunuz?
Aslında size bir şey söyleyeyim mi? Siz bu kadar sorunun hiç birini bilmiyorsunuz!
Çünkü bilmek istemiyorsunuz!
Siz değerlere, sevgilere sahip çıkmak istemiyorsunuz! ! !
Kayıt Tarihi : 1.7.2006 13:37:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Barış Sargın](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/07/01/isaretlerle-ask-nedir.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!