İşaret Şiiri Şiiri - Timur Üzel 2

Şimdi ben biraz sessizlik seslendirdim
Duymayanların işaretlerindeki hareketsizlikte.
Uzak bir kıpırtı bu…
Bir keskin bıçağın ucunda titreyen ışık,
Değdiği her şeyde kırmızılık belirten...

Biraz sanki
Gök kubbeden inen yıldızlar.
Az biraz uçurum başlangıcı.
Öyle işte
Kundaktan keskin bir karanlık var mahremimde.

Başlasam,
Bir adım, bir adım daha...
Yürüsem uca doğru.
Keskinlik, ışık ve karanlık...
Senden yana hepsi bir çekicilik,
Ben den yana hep bir çaresizlik.

Yolum düşmüştür bir kere
Dönüşü düşünmek,
Bir şizofrenin zihnindeki mantıksal çözümleme.
Dolambaçlara dolana dolana ayaklarım,
Çarpık bir düzende,
Birkaç kent geçmişimdir...
Başımda senin isminden bir bulut
Gölgesi Asr-ı Saadette bir elçinin tenine değen.

Öyle bir serinlik, öyle bir bildirilmiş bilinmez bir mucize.
Menzilim bir mağara.
Yükseklerden çok kaçışın gizliliği,
Yerleşmişim bir dağın can evine,
Titreyişim hep kelimeleri seçememekten…