Isabel: J'estembul

Le ser kwiçikeli kwêne yi Parîs ey nüsta hewî;

“Tu, desgiriyê mirdinîye yê.”
Mirdinîye, de rûwelgeli kitîwgeli pîrûz: sî estin
Mirdinîye, de vitingeli mêrikel: hewsanig estin
Je pat
Rûmetdarwîyini sagel, xwere maç kirdin estin
Le Vatîkan dêrgel ha wisüzî îmşew
Awîtim we arige hemî nüştigeli niwirpiř i sedsalî
Gunekar im, xemxwar im, dilşikag im;
Tu
Lam mepirs, lêm mepirs, wêm mepirs
Je min witirs Isabel! Yan metirs.
Min nîm-mirdig estim
Î suwazî, dengi cücigel dîyataye we min
Pencîra ewkirdiwîyim û ngiriwîyim Xwere bilûnd ha diwû
Konstantînopolîs we hemi derigeli xwê ew zerdin ha diwû
We xatiri tu, Isabel
Diçim j'Estenbul.