Çile, özlem
Hasret, elem keder,
Bitti bitecek.
Bu namus borcudur.Sözüm söz
Döneceğim ÇİLELİ GELİN
İnmesin kara gözlerinden yaşlar
Ve ben yine durgun
Vurgun yedim içimde
Kanıyor yüreğim
Karanlık geceler
Bitmek bilmiyor
Ben suskun ben yalnız
Sakın ha beni yanlız bırakma
Unutamıyorum asla
Gözlerine bakarken bile
Sessiz düşünüyorum
Sana söylemeye korkuyorum
Düşünmeden yapamıyorum
Yokluğun...
Eylül hüznüdür
Dicle akar gözlerim
Eğer birgün
Beni özlersen
Ne olur
Bu yürek umut kırdı.
Şah damarından vuruldu.
Şahindi kayalıklarda
Özgürlüklere kanatlanırdı.
Kar kış demeden
Mor dağların serçininde
Durgun ve sessiz
Dicle beni anlamadı
Sen de anlamadın
Kederimi sırlarıma anlatayım
Ben suskun
Halkım suskun
Sana veda edemedim
Yağmur gözlüm,
Soğuk karanlık bir şubat gecesinde
Koptu kıyamet alıp beni götürdü
Dört yana savruldu bedenim.
Ellerim kelepçeli,gözlerim bağlı,
Ömrümün son demindeyim sanki
Ne dersem fayda etmez.
Derinden çekiyorum cigaramı
Yanlız gecemin tek arkadaşı
Yıldızlar eskisi kadar parlak değil
Gecem karanlık ışık yok yüreğimde
Bire bin veren kınalı toprak
Gömdüm umudumu bağrına
Umut fidelerim
Filizlenirken sinemde
Bir bahar gününde
Her yer toz duman oldu
Bin bir acı bin bir keder çektim
Kahpe pusuları ve ihanetleri,
Geride bırakmak istiyorum gülüm.
Güzel yarınlarda senin ile el ele göz göze
Dikmek istiyorum gül fidelerini
Sularken hiç solmasın.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!