İsa Özyurt Şiirleri - Şair İsa Özyurt

Ezelimde Günebakan ezelim,
Güz gelende yaprak döker gazelim,
Görmedim dünyada senden güzelim,
Gelin hep beraber sende gezelim.

Dağlarını tarlasını dolandım,

Vücudunda bulamasın yağları,
Mekânıdır Günebakan dağları,
Zayıf olur bizim köyün sağları,
Günebakan erkekleridir bunlar.

Sabah olmuş fergisona oturmuş,

Yersin Çöreği,

Tekkeyi bekleyen çöreği yesin,
Çörek bitti ise sen nasıl yersin,
Teknenin hamursuz kaldığı kesin, İ
Bekle anam bekle yersin çöreği,

Demir dağlarını erit ipte Ergenekon dan taşan,
Dünyaya hakimiyet için Anadolu ya koşan,
Türkistan yurdundan geldi Kelkit vadiye,
Allah diyen dediler bizlere hediye

Kafkaslardan Canikler e Allah diyenim,

Bir meçhul var idi Günebakanda,
Siteye yazardı hemen o anda,
Ölünce ne yapar ulu divanda,
Çokça kullar kalbi kırdın bozkurdum.

Son söyleyen iyi söyler bilmedin,

Zorluğunla beraber kolaylığın var ise,
Sevgi, saygı, merhamet gönüllerde yar ise,
Yokuşu var inişin buda intizar ise,
Kul hatasını bildi tövbe etti Allah ım,
Rahmetin nazarına gıpta etti Allah ım.

Senelerdir, ayrı kalmak zor geldi,
Özledim kardeşim, köyü özledim,
Aklıma düştükçe, yüzüm zor güldü,
Özledim kardeşim, köyü özledim.

Dağların da, koyunları gütmeyi,

Akşam bültenleri haber verirken,
Gözlerimden yaşlar aktı Allah-ım,
Şehidin ruhları hakka yürürken,
Bu işler de bizi sıktı Allah-ım

Senelerce pekakayla uğraştık,

Allahüekber; Tanrı uludur,
Eşhedü enla ilahe illallah;
Şahidimki,Tanrıdan başka yoktur tapacak,
Eşhedü enne Muhammeden rasulullah;
Şahidimki,Muhammet onun peygamberidir,
Hayyaalessalah; Haydin namaza,

Orta Asya bozkırlarından bir nefer,
Özüyle gelmiş Anadolu ya her sefer,
Hanede reis olmuş cephelerde er,
Allah bile kelamıyla bak onu över.

Ana gibi yar olmaz, Bağdat gibi diyar,