İsa Özyurt Şiirleri - Şair İsa Özyurt

Sabrını bilirim, dağlardan yüce,
Sizinle çevrilir, bayırlar düze,
Vatan, bayrak dedin, her şeyden önce,
Peygamber ocağı yerin, bacanak.

Memleketin her yanında, dolandın,

Dayoğlu


Küçük yaşta düştük gurbet ellere,
Soluğu Zile'de aldık dayoğlu.
Hasret çektik köye babam gillere,

Ne olacak Türkiye min halleri,
Demesem olmuyor, desem olmuyor,
Yukarda bıyık var, aşağda sakal,
Tükürsem olmuyor, yutsam olmuyor.

Bu milletin huzurunu bozanlar,

Yıllardan 1984 idi,
Erzurum da talebeyim,
Hafta sonu tatillerinde,
Lala Paşa camisine giderdik,
Camiin sağ duvarında koca bir levha vardı,
Nemi yazıyordu,

İstanbul’a gittin, sesin çıkmıyor,
Bu günlerde ne yapıyon? Alosman,
Yaşlandıkça her hal, düdük ötmüyor,
Sen rızkını zor kapıyon, Alosman.

Anıyonmu? eski geçen yılları,

Bak ne güzel uslu gardaş,
Güzellikler daim paylaş,
Güvenilir hem de sırdaş,
Tarih öğretmenim benim.

Araya hiç laf sokmaz,

38-Künyem

Şair deloğluyum İsa dır adım,
Özyurt olmalıydı her hal soyadım
Şu dünyada iyiliktir muradım,
Ben ölünce anılırsa bu adım,

Günebakanım dertlerin derin
Dizlerin bükülmüş kalmamış ferin
Mimarın geliyor serin ol serin H.P
Günebakanım sen naçar gibisin
Dertlerini bana acar gibisin

Şehitlerimiz..

Nereden başlayım ki şehide ve şehitliğe,
Diller susar gönüller konuşur bazen,
Kelime ve hece aciz kalır anlatmaya,
Şehitliğin Peygamber mertebesinden sonra,

Bugün efkârlıyım, halim sormayın,
Eskilerden bir hatıra nar geldi,
Ne olduğun eleştirip durmayın,
Yâd etmekle yüreğime har geldi.

Pişmanlıklar, derde derman olmuyor,