Ay’sız akşamlardaydım, yıldızlardan uzakta
En dipsiz kuyularda, güneşsiz kuytularda
Bir ben bilirim yalnız...: Sensiz geçen günlerim,
O, ‘en iyi günlerim’, uçurumlar ağzında…! !
Sökülmüş, yırtılmamış; neyim var ki gövdemde?
Mor çiçekler büyüttüm, hep kanayan etimde…
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Gönül dostum Bülent FEVZİOĞLU, şiirini okudum. Çok beğendim. Gönlüne saglık. Yeni şiirlerinizi okumak için bekliyorum.
Selamlar.
İsmailoğlu Mustafa YILMAZ
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta