Meryem gebe kalınca uzak bir yere gitti,
Doğum sancısı hurma ağacına sevk etti.
“Keşke ölüp gitseydim, unutulsaydım” dedi.
Aşağısından ona şöyle bir nida geldi:
“Üzülme Rabbin senin altında su arkını,
Vücuda getirmiştir. Şu ağacın dalını,”
“Kendine doğru salla, derilmiş taze hurma
Dökülecek üstüne. Göz aydın ye iç durma.”
İsa’yı yüklenerek geldiğinde kavmine,
“Kötü bir şey yapmışsın” dedi onlar Meryem’e:
“Ey Harun’un kardeşi baban kötü değildi,”
Anan ise iffetsiz bir kadın da değildi.”
Meryem ise İsa’yı gösterdi işaretle.
Dediler ki: “Biz nasıl konuşuruz sabiyle? ”
“Ben hakikat Allah’ın kuluyum” dedi İsa:
“Beni peygamber yaptı, hem ‘Kitap’ verdi bana.”
“Her nerede olursam beni mübarek etti.
Bana namaz kılmamı, hem zekatı emretti”
“Hem de anneciğime beni hürmetkar kıldı,
Ve beni ne bir zorba, ne de bedbaht yapmadı.”
“Dünyaya geldiğim gün ve de gideceğim gün,
Hem de tekrar yeniden diriltileceğim gün,”
“Allah yönünden bana selam vaad etmiştir.
Allah benim Rabbimdir, sizin de Rabbinizdir.”
(Bitiş: 11. Ekim. 2004 – İzmir)
Ali OskanKayıt Tarihi : 23.1.2007 00:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!