İsa Kaya Şiirleri - Şair İsa Kaya

umut işte

güneş olmasaydı göremezdim
gölgeme el veren gölgeni

akşam olmasaydı bilemezdim
ufukta kaybolan gün'eşi,,

pişman olsak ne fayda

ne dünyada gün yüzü gördük
ne karanlık ayda

..

duydum ki yıldızların da arasını açmışsın
küsüp uzaklaşmışlar birbirinden

ayla dedikodumu yapıp
karanlık içmişsin gece kadehinden

uykunun sinir uçlarında
kaz tüyü

düş yordamıyla dokunur ellerim

hayallerini örter

ne ehemmiyetsiz bir yerim varmış kalbinde
sen de herkes gibiymişsin
git güle güle..

oysa sevmek
göğsünden ağzıma uzanan yalancı emzikle beslediğin

gelincikler hasat ediliyordu
güz'ün ellerince

mevsim kapanıp
uyuyordu tohum

ne güz eldir kim bilir
kalem tutan ellerin

dudakların ne güzel
ne güzeldir kim bilir

belki senin de için acır
bir çiçeğe adımı verir ellerin

gözlerinden süzülen yaştan rengini alır yaprağı
kıyamazsın
kalbim gibi solmasına

gözlerinden sonraydı

kahve içmişliğim

dudak payını bıraktım hep