is kokardı düş
tezek yanardı çocuk
üşürdük tümden
ayaz yakardı acık
kerpiç duvarlar
esrik mavi çalardı
dolaşırdı el
cebindeyse sıcacık
deli yel üfler
bacaya duman basar
yerde aldığın
göğe savurur gıcık
karanlık çöker
ortaya hüznün döker
durunca teker
soluğu yumuşacık
umarsız kalır
dolanır yılan gibi
dilin ucunda
gözlerinde karacık
gecede gölge
gündüzde ışık kaldı
gizemindeyim
iki dudak aracık
10031013denizli
Ozan EfeKayıt Tarihi : 10.3.2010 23:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!