Sararmış umutlar ısınırken,
'aslında'lara asılı kalmış
tümcelerin derin soğukluğu
ateşi kesti.
İlginç, ağlamadım bu kez.
İs kokusu sardı hücrelerimi - sevdiğim-;
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Harika betimlemeler ve harika bir final. Şiir okudum diyebilmenin bahtiyarlığını yaşıyorum. Çünkü içinde derin bir 'Sen' var. Konu sen olunca aksi mümkün olamazdı zaten. SEN kal şairem...
İlginç, ağlamadım bu kez.
İs kokusu sardı hücerelerimi - sevdiğim-;
Canlandı ahşap evlerdeki yaşanmışlık,
Merdivenler, köşebaşındaki güvercinler,
Gölgeler, izler,
Çocukluğum.
Sadece biraz yorgunum.
***********Ne güzel günlerdi o günler ..İnsanlar insanca yoktu riyakarlık ..Şimdi herkes ekmek telaşında insanlık ikinci planda...Kutlarım güzel güçlü kaleminizi..Tebrikler...
*********SEVGİLER GÖNÜLDEN OLSUN BU DUYARLI YÜREĞE....
Aman umutlarınız dökülmesin.
Sevgilerimle.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta