İrte Gice Dönen Bu Çarh-ı Kebûd

İrte gice dönen bu çarh-ı kebûd
Bunca şem ü çirâg ü şule vü dûd

Bu burûc u dekâyık u derecât
Bu medâr-ı nühûs u seyr-i suûd

Yidi necm iki kevn ü altı cihet
Dörd ata tokuz ana üç mevlûd

Akl u nefs-ile illet ü malûl
Araz u cevher ü rüsûm u hudûd

Ceberût-ıla mülk ü hem melekût
Halk u hem emr ü şâhid ü meşhûd

Mebde’i kamusunuñ ol birdür
Ki andan aldı vücûdı her mevcûd

Şöyle kim vâhid oldı asl-ı aded
Vâhid olmazsa olur aded mefkûd

Ne bekâ varsa Hakdan oldı ayân
Ne aded varsa birden aldı vücûd

Kamu muhtâc aña varlıhda
Kamudan bî-niyâz ol Mabûd

Ne fenâ-yı felekden aña ziyân
Ne bekâ-yı sitâreden aña sûd

Hergiz ayruhsı olmaz asl-ı ahad
Ger giderse kamu adedden bûd

Adede ihtiyâcı yoh Ahadüñ
Ki aded andan oldı vü madûd

Zâhir ü Bâtın Evvel ü Âhır
Oldur u her vücûda fâyiz-i cûd

Çünki vâhiddür asl pes kesret
Vâhidüñ varlıgına oldı şühûd

Kamu andan gelür ü aña gider
Bahrdandur u bahra varur rûd

Meyl añadur egerçi rûha bugün
Bu heyûla vü sûret oldı kuyûd

Çü gide kayd rûşen ola bu kim
Külli şeyin li-aslihi seyeûd

Bu fenâ deyrine göñül virme
Ki saña menzil ola dâr-ı hulûd

Kılma yirüñ medâricinde hübût
Ki idesin gök maâricine suûd

Gül-şen-i kudse it heves olma
Bu zemîn kül-hanında dûd endûd

Nakz itme Elest ahdin kim
Şart-ı îmân-durur vefâ-yı ukûd

Hakka ola mürîd her ki diler
Ki murâdından olmaya merdûd

Ahmedî’nüñ kelâmını diñle
Ki ide Hak makâmuñı mahmûd

Bu ne müşgîn nefes olur ki anuñ
Gayretinden oda yahılur ûd

Kılamaz bülbül üşbu resme nüvâ
İdemez tûti işbu sâza sürûr