İroni Şiiri - Zehra Yaden

İlk yalanı ben atayım;
Öyle hiç gücenmedim.
Acıdan geçmedim, bir kez olsun Allah’a şükretmedim.
Ortadan yarılandı kaşım,
Çok da sert değildi hayata akışım.
Hı, annemin deyimiyle, hep de hazıra kondu başım.
Ben..
Ben mi tüm şerleri hayra yordum?
Üstüne bir nankörün sevgimden yana âciz olacağını biliyordum.
Korkma..
Kaprisleri hep banadır şu tepemdeki dumansız kara bahtın.
Yaşıyoruz öyle böyle,
Düşüp kalkmalarımızla hayatımız olmuş köhne..
Çay tazeler gibi tazeleyemem öyle.
Dağınıklığımın düzeni var benim,
Kıyametim de bir dahaki seneye..

²³'⁰⁸'²⁰²⁵