İRoNi Şiiri - Bahar Canbakış

Sokaklarda yatıyorum
Yüzümü dönmüşüm semaya
Ödünç yaşıyorum
Çok bir şey beklemem
Deniz seviyesinde isteklerim
İzin ver;
Kandırayım fikirlerini
Ve fark etme çaresizliğimi
Güçlü düşün, sihir bozulmasın...
Dedim ya;
Sokaklarda yatıyorum
Bazen bir çuvalın üstünde
Bazen gökyüzünde...

Az önce seyrelttim kırgınlıklarımı
Biraz yalnız, biraz suskunum
Gökyüzüyle komşu, böceklerle dost
İnsanlardan korkar, biraz yabancıyım
Kendine dürüst! .
Ödünç çığlıklar atarım
El konuldu haykırışlarıma
Bel bağladığım yeni tepeler var
Kalk gidelim
Gidelim oralara...

İçime çömeldiğim yeter
Pim çekilmeli artık
Kim zırvalamış aşk bize yasak diye
Seviyorum işte seni
Cebimde metelik yok!