Senin mahpushanenden hücre verseler bana
Şerefsizim istifa ederdim özgürlükten
Sensizlik yüreğimde zaten dokunmabana
Hasretler kaldırılmış olurdu yürürlükten
Sabahı yok edeni yüreğinden vururdum
İsterim ki gözlerim gözlerinde uyana
Senin göz bebeğinde saati durdururdum
Yılların hiç hükmü yok özgürlüklerden yana
Kazanda gurbet kaynar istim üstüne istim
Kimyası değişiyor iltica etmiş hüzün
Tırnağımla kazıdım hasreti santim santim
Altından çıkıverdi altın sarısı yüzün
Yatmasam bu imkânsız ironiyle her gece
Yüz bin kere intihar ederdim sabaha dek
İyi halden çözüldü çözülmeyen bilmece
Kaçırdım martıları üstüme kaldı güdek
30.10.2012/Samsun
İbrahim CoşarKayıt Tarihi : 1.12.2012 13:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!