Irmaklara Gülüşlerin Düşer

Yıllar sonra bir şiirime
Mevzu bahis oluyorsun.
Kelimelerimi dikkatli seçeceğim.
Tüm naifliğiyle, şeffaflığıyla.
Ve hecelerin güzel kokusuyla.
Ihlamur ve nar ağaçlara,
Yağmur değince;
Gökkuşağı eşliğinde,
Irmaklara gülüşlerin düşer.
Bizim coğrafyada,
Daha analar doğurmadı
Senin gibi güzel bir Kürt kızını.
Dağların patikalarında ömrün geçince;
Şimdi büyüyor,
Katreler içinde kan çiçekleri.
Bizim burada ölüm sahnelerinde;
Hep çocuklar başrollerde.
Ama sizin perçemleri bile sallanırken,
Kurşun rüzgarıyla militanlarınızın,
Gülümseyen kadınlarınız var biliyorum.
Ve yine biliyorum ki;
Çok uzun bir zamandan sonra
Nar çiçeklerine değince sesin;
Sen aydınlık bir ülkenin bahçesinde,
Ben karanlık bir ülkenin mahzeninde olacağım