abdullah oral Eylülzamanı kitab
IRMAKLAR KONUŞTU
Soframıza uzanan kirli eller
Ekmeğimizi çalmadan öğrenemedik
Geleceğimizin alınıp götürüldüğünü
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
cısına öyle alışmış ki gözyaşları
Faşist kurşunların
yaşam sahtekar olmuşken, cilve yaparak yalpalanırken duygular, gözyaşlarıda artık nankör olmuştu. ağlamak demek acı değildi artık, yaşamın bir parçasından kopmuş, yemek gibi ihtiyaçtı.faşistti sevdalar, kahpe duygular taşıtmaya çalışırlardı, döneklik ile duyarsızlık başlarda geziyordu, haysiyet ayaklarda bağ olmuştu, düğüm düğüm...
tebrikler dost, çok güzel bir şiirdi, yine güzel anlatmışsın doğrusu, yüreğine sağlık.
baktığımızı gördüğümüzde aslında yurdumun her köşesinden sesler yükselir... gördüğümüzü anladığımızda ve saklamadığımızda ise olması gereken olur...sus!!
tebrikler sosyal şiir için Abdullah Bey...saygıyla...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta