Geceleri at sürerken
taşıyorsun kara sırtında
korkunun yaşayan tohumunu.
Kendini ötelere taşıyan bir ırmaksın sen
ve fırlıyorum öteye geçerken
üzerimden ve altından köprünün.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
