Irmak! Şiiri - Saffet Çakır

Güne düşer içimde açan çiçek
Güneşte kanatlanır gün gelecek
Dua gibi aziz, su kadar berrak
İnsan; olmalı başı dik, alnı ak!

İnsan eli değince kirlenen ırmak
Zormu bu kadar menzile varmak?
Ey suyla kardeş yaşayan toprak!
Affet bizi, ak bağrına bas bizi!
Yoksa öldürecek kabus gibi yas bizi.

Seninde mi düşlerin vardı
Ey gümüş suyum!
Kirletende benim, kirlenende
değişmez huyum
Dostunda benim, düşmanında
Çünkü ben insan oğluyum! ! !