İrfan Öztürk Şiirleri - Şair İrfan Öztürk

gökyüzünü bir avuç

okyanusu bir yudum sanan

ufacık bir çocuğun

gündüzüne küskün bir gece yaklaşıyor

terekesi viran bir günün terkisinde

sanki tüm bir ömür garkolmuş

fışkın mutluluklarla avunmak

ve pişmanlığa mahkûm edilmiş

maziyi yudumlamak afaki konuşmalarda

bazen anlamasam da

anladığımı sanmasam da

bach dinlerim...

önce adın bulundu

sonra rengi sipariş edildi gözlerinin

özlemler kayboldu

derin aşkların vurgunu

poyraz olur

efsunlu bir gecenin ablukasında

faili maktul bir cinayetim ben

kendime gömülmüş

dalgaların delkini bekleyen

okyanusta balık

ormanda ağaç

sahilde kum kadar kalabalık

ben hiç champs-élysées'yi görmedim

ve hiç ölmedim daha önce

anlamlı bir dava için

bir insan

denizin kıyısında

öylesine