İrfan Öztürk Şiirleri - Şair İrfan Öztürk

girdiği her savaşı kaybedenler

uzun bekleyişlerine alışık olur

gecelerin

rum lehçeli

eli

palabıyık bir adamın elinde

ben ne zaman seni düşünsem

gözlerim okyanus

çok uzaklarda bir hayal biriktiriyorum.

bir anne ninnisini hatırlatan bu rüzgârlar

bana mandolin çalamadığım yıllarını hatırlatıyor

çocukluğumun

bir insan tanıyorum

mahmur bakışlı

baktığı yerle

her gece tekrar sayılır bu kentte

kaldırım taşları

bakışları

gözlerinin kaçamaklarında rastladım kendime

kıvamını arayan bir sevdanın telâşıydı

tebessümlerin.

oturmuşum alelâde bir sahil kenarına

kendimden mustarip

gözlerimin aklı ufkun arkasında

yalapşap olmaktan kurtulamamış

kimliksiz bir ilişkide

bazen mahrem bir sevgi açlığı duyar insan

bu yağmur da nesi

böylesi saydam bir yaz günü

nedir ki bahanesi? ...