Dala konuyor dala
Hergün baktırır fala
Fal ile yol alanlar
Zarar verirler kula
Falın okları şeytan
İstanbul alınmaz kuşatma uzar
İkinci Murad Han olaya kızar
Edirnede Mehmed şehzade doğar
İstanbul Fatihi Sultan Mehmed Han
Hacı Bayram Veli derki yorulma
Körpe yetim Fatma gül
Yenge değil yılan dil
Yandı oldu kara kül
Fatma gülün suçu ne
Dört vicdansız yanına
Tapar dünya hırsına
İşi gider tersine
Aldanma bu dünya boş
Esir olma nefsine
Yoktur hayra azmeti
Bülbül olsan ne yazar
Gül dalına konmayınca
Sultan olsa da azar
Hak adını anmayınca
Hayattan tat alınmaz
Ergenekondan çıktık
Yaktık sin sin ateşi
Düşmanı zora soktuk
Üzdük yine kalleşi
Mezarlardan dirildik
İki oğlu vardı ki İlterişin
Biri Bilge Han diğeri Kül-Tegin
Bu kardeşler Çinin başına bela
İlkesi hizmet Tonyukuk vezirin
Kül-Tegin kağanlık verdi Bilgeye
Dostun gününde alan kurarlar
Davul zurnayla zeybek vururlar
Dara düşerse güzel vatanım
Cenge yürürler düşman yorarlar
Yolda yürürken kaynar kanları
Adım İrfan benim soyadım Çelik
Babamdan öğrendim genç yaşta mertlik
Elbet yapmışımdır bende cahillik
Ama cahillikte bir yere kadar
Hata bir,iki,üç defa yapılır
Yüce Yaradan ömür verdikçe
Çalıp sazları kalem yazdıkça
Nice değeri dile getirir
Bizde bu deli yürek oldukça
Şanlı töreyi içten yaşarız
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!