İrene Şiiri - Cem Erdemir

Bana derdini anlatıp
Pazarda geçici
Yaşlı amcanın kemikleri fosil olmuştur
Hala hatırlıyorum
Ağladığımı ona
Yüzeysel ve çiğ
Isırınca anlaşılır, ısıramazsın
Küs değilim
Sanki zulüm ettiği için ağlamaya gelmiş dünyaya
Seni sevmek bana mı kaldı
Derim, der gibiyim
Kendi kendime
Kitaplığı yıktım ve yola çıktım
Bana nasıl dayandı
Tamamen sahte, sahte ve yine sahte.
Çünkü yanımda yandı
Aptal  !
Yakama kuş takıldı
Yetmezmiş gibi serçeyi poşete koydu
Aptal
Nefret ettiğimi başka yolu varsa buyursunlar
Kurtulamıyorum
Tatlı bakışlardan
Kurtulamıyorum burnuma değen mızraktan
Baba, oğul ve amcalar
İğrenç gurur
Acıya bastırdıkça bastırdım
Kafasını dizlerimin arasına alıp taşla kırarım
Başımın yanında yangın bundan eminim
Avazım çıkana kadar ağladım bundan eminim
Ne laf dinler ne de söz çekerim
Hayat dediğiniz uzun bir çene kapatma seansı
Çenemizi kapatalım
Hepsi istediğimiz gibi olmadı
Bu dünya sadece kalbimizi kıracak
Gözlerim doluyor hatırladıkça
En çok kendime
Ve şiddet
Şimdi, hemen
Şiddet
Hemen...
Şimdi
Beni bundan kurtaramayacaksan
Ki ben buyum ya hani
Hissettiğim ufak bir sevgi sezinleme
Çok ufak
Ama güzel yine de
Hayat da tabi
Bense tüm bu olanlara hayranım
Ve artık sana
Sen
Ne güzel
Ve yine
Veya
Siyah
Ve tatlı
Ve devam